1. همانطور که در تحلیل های قبلی هم بیان شد، پایتخت های درگیر پرونده  تصوری از لجاجت و جدی بودن بارزانی برای برگزاری همه پرسی نداشتند و پیش تر سعی می کردند با خطابه های سیاسی بارزانی را از برگزاری همه پرسی منع کنند. تا جایی که بارزانی رسما یک روز قبل هیچ نوع فشاری را بر اقلیم لمس نکرد. یک روز مانده به برگزاری همه پرسی سه کشور درگیر فشار خود را آغاز کردند و رسما از هر نوع برگزاری همه پرسی ابراز نگرانی برای تجزیه عراق داشتند. بسته اقدامات موجب شد تا اقلیم از دستاوردهای همه پرسی در بعضی ابعاد کناره گیری کند. بخشی از این اقدامات به این شرح است:

 الف) رزمایش نظامی: رزمایش نظامی ایران و عراق، ترکیه و عراق و ایران به تنهایی موجب شد تا اقلیم احساس نا امنی و فشار نظامی را حس کند. تا جایی که با خبر سازی مبنی بر احتمال حمله نظامی بغداد، افکار عمومی را برای حمایت از همه پرسی بسیج کرد. این خبر سازی از سوی بغداد رد شد. اما بارزانی بر آن است از فضای امنیتی برای بسیج افکار عمومی کردستان استفاده کند.

 ب) تحریم های اقتصادی : مجازات تنبیهی اقتصادی با اعلام بسته شدن مرزهای رسمی هوایی بر اقلیم حالا به مرحله بسته شدن مرزهای زمینی رسید. در مرزهای هوایی مشخصا دولت های ایران، عراق و ترکیه به صورت جدی دو فرودگاه سلیمانیه و اربیل را بستند. از سوی دیگر با اعلام خبری غیر رسمی ایران مرزهای زمینی خود را با اقلیم در اختیار بغداد قرار داد و بغداد رسما مرزهای اقلیم و ایران را تحویل گرفته است. هرچند اردوغان بر بسته شدن مرزهای زمینی تاکید دارد اما شواهد نشان می دهد فروش نفت اقلیم به ترکیه هنوز از مرزهای زمینی انجام می شود و همه پرسی اختلالی در این فرآیند به وجود نیاورد. در صورتی که این فرآیند فروش نفت قطع شود قطعا اقلیم با بحرانی مواجه می شود که تا به امروز حتی لحظه ای فکرش را نمی کرد.

 ج) کرکوک: حضور نیروهای رسمی دولت مرکزی بغداد در کرکوک و عملیات نظامی آزاد سازی مناطق الحویجه نشان می دهد، بغداد به هیچ عنوان تمایلی برای جدایی کرکوک و انضمام آن به اقلیم حتی در صورت لغو همه پرسی ندارند. حذف کرکوک از اقلیم به معنای نابودی دستاوردهای همه پرسی است. اربیل هم خوب این موضوع را دریافته است و برهمین اساس تمایل جدی دارد مسیر مذاکرات را برای حل پرونده کرکوک طی کند.

2.  در هفته های آتی احتمال دیدار سران سه کشور عراق، ایران و ترکیه وجود دارد. در صورتی که این دیدار انجام شود مسیر فشار بر اقلیم گسترده تر و جدی تر می شود. بارزانی ریسک بالایی را می بایست انتخاب کند. از یک سو کسی حاضر نیست مدیریت اقلیم را بر عهده گیرد و بر کرسی ریاست اقلیم تکیه زند و با بحران های مختلف مواجه شود و از سوی دیگر بارزانی هم نمی خواهد هر چه ساخته است یک شبه نابود شود. بارزانی اقلیم را در مرتبه سختی قرار داده و نمی توان از کنار آن به راحتی عبور کرد.


 در جمع بندی کارشناسان اندیشکده پیش ببینی می شود فشارهای اقتصادی از سوی ایران و عراق جدی تر علیه اربیل دستور کار سران دو کشور قرار می گیرد. اگر اردوغان عزم جدی برای تحریم  اقلیم پیدا کند، با مسئله کردهای ترکیه مواجه می شود و می بایست برای این موضوع هزینه دهد. از طرفی دلالان اقتصادی در ترکیه تمایل جدی دارند کریدور اقتصادی ترکیه حفظ شود. راضی شدن ترکیه نیاز به تضمین بغداد دارد . اگر بغداد بتواند به ترکیه نسبت به حفظ کریدور اقتصادی اربیل [ اما این بار از مسیر بغداد ] تضمین بدهد، اقلیم در یک حصر جدی قرار خواهد گرفت. حصر اقلیم به معنای فروپاشی جدی بارزانی و آینده مسئله کردستان در عراق است. عقب نشینی اربیل از عنوان شورای استقلال کردستان به شورای رهبری کردستان نشانه جدی از ترس اربیل نسبت به تحریم های جدید است. تاکید بغداد بر لغو همه پرسی نشانه خوبی است که حیدرالعبادی دنبال میکند