حجت الاسلام امیر مسروری *:

یک: سفارت عربستان سعودی فتح شد! حمله‌ای که با کوکتل ملوتوف در مشهد آغاز شد و آتش زدن سفارت یک دولت در کشورمان به اتمام رسید. نتیجه‌ای داشت آن هم فتح قله‌ی سفارت نیلوفر به دست جریانی که مشخص شد از جایی سازماندهی می‌شوند. سردار کاظمینی فرمانده محترم سپاه حضرت رسول تهران بزرگ خبر  از سازماندهی بودن این  حمله می دهد و می‌گوید:

«اطمینان داریم که این کار توسط نیروهای مؤمن و حزب الهی صورت نگرفته و این اقدام کاملاً سازماندهی شده بود.» مسئله‌ای که به طور حتم می‌توان فهمید عده‌ای با اسم جریان انقلابی و مؤمن و حزب الله در صدد تخریب و جریان سازی علیه امنیت ملی و داخلی کشور هستند و حتی رفتار غیر واقعی‌شان می‌تواند موجب نا امنی منطقه‌ای شود. در واقع نفوذی که رهبری ماه‌هاست ابعاد مختلفی از جاسوسی، ایجاد ذهنیت در رسانه، تبلیغات علیه انقلاب، سیاسی، اقتصاد، مجلس و... می‌دهند، بعد دیگری گرفت و در حال تصاحب هویت انقلابی و حزب اللهی جامعه است. حق این است که نهادهای نظارتی با این نفوذ برخورد کنند و افرادی که رفتار خلاف قانون انجام دادند مجازات شوند.
 
دو: مقام معظم رهبری در جواب سؤال شماره‌ی 1987، با موضوع مخالفت با همه قوانین دولتی پاسخ می‌دهند: «مخالفت با قوانین و مقررات و دستورات دولت اسلامی که به‌طور مستقیم توسط مجلس شورای اسلامی وضع شده و مورد تأیید شورای نگهبان قرار گرفته‌اند و یا با استناد به اجازه قانونی نهادهای مربوطه وضع شده‌اند، برای هیچکس جایز نیست و در صورت تحقّق مخالفت توسط فردی در این خصوص، بر دیگران تذکر و راهنمایی و نهی از منکر لازم است (البته با وجود شرایط نهی از منکر).» اگر این سخن را صرفاً فتوا لحاظ کنیم نه حتی حکم حکومتی (در صورتی که مسائل اجتماعی و امور عامه‌ی جامعه که با شئونات اجتماعی و قوانین حاکمیتی مربوط می‌شود از حوزه‌های ولایت فقیه است ولا غیر) می‌توان تصور کرد کسانی که مدعی دفاع از ارزش‌ها و یا یادگارهای انقلاب هستند، هیچ وقت تخلف از قوانین نمی‌نمایند. مگر می‌شود کسی برای فعلی هرچند حق، مرتکب حرامی شود و یا حداقل بر خلاف نظر و دیدگاه ولی امرش عمل کند. به طور حتم کسانی که به سفارت عربستان سعودی حمله کردند، یا دانسته، یا ندانسته بر خلاف رأی ایشان گام برداشتند و نباید ادعای حزب اللهی و یا مؤمن به انقلاب و آرمان‌هایشان بکنند. این در موارد دیگر نیز جاری و ساری است.
 
سه: هرچه بود، مسئله‌ی سفارت ایجاد بحران کرد و انتظار است مسئولان قضایی و نظارتی بر عمل اختلاف افکن و خلاف قانون حمله کنندگان ورود کنند و برخورد نمایند. به طور حتم این چنین رخدادهایی بیشتر به سعودی‌ها و دشمنان مک می‌کند تا آرمان‌های امام و رهبری. به طور واضح می‌توان دید کم‌تر از نیم ساعت فضای موجود علیه سعودی‌ها در جهان، مبدل به فضای بحرانی علیه ایران اسلامی شد. اما چه باید کرد؟ باید گذاشت و منتظر ماند که سیاسیون غرب و عرب علیه جمهوری اسلامی ایران توطئه کنند یا با هم یک صدا شویم. به نظرم حالا فرصت خوبی است تا تمام جریانات داخلی هم‌صدا با هم شعار سال را تداعی کنند. فرصت اجرایی شدن شعار «هم دلی و هم زبانی» اینجاست که نمود پیدا می‌کند. ملت آماده است به دولت در دفاع از ارزش‌های بین‌المللی خود دفاع کند و نسبت به جنایت سعودی افشاگری نماید و از سویی دولت هم از حق مردم دفاع کند و بداند مردم انقلابی در کشور حامی او در مسئله‌ی برخورد با زیاده گویی های سعودی‌هاست.  البته مردم نیز انتظار دارند دولت نسبت به زیاده‌گویی ها آن‌چنان مستحکم ایستادگی کند که در اندازه‌ی جمهوری اسلامی ایران باشد. امید است مسئله‌ی سعودی‌ها تبدیل به یک فرصت برای همدلی و هم زبانی دولت و ملت شود.