کد خبر: 1679
ف
کپی بایدن از سیاست ترامپ
پیچیدگی تصمیم گیری در محور مقاومت در یک سال اخیر به حدی بوده که ابعاد واکنش، اصل واکنش و چگونگی واکنش مبهم است. آیا مقاومت مستقیم واکنش نشان خواهد داد یا واکنش به صورت نیابتی و در یک جغرافیای دیگر است؛ همه ی این موارد گواه این ادعاست که مسئله ی حمله روز گذشته دارای پیامدهای مهمی است که نمی توان به این راحتی به آن پرداخت یا از کنار آن گذشت.

امیر مسروری


شب گذشته پنتاگون در واکنش به عملیات اخیر گروه های مختلف عراقی و کشته شدن چند پیمانکار نظامی وابسته به آمریکا، دستور حمله به مراکز مقاومت در سوریه را داد. از ابعاد حادثه هنوز گزارشی منتشر نشده است اما به احتمال زیاد این حملات آسیب هایی را وارد ساخته است. این عملیات از دو جهت حائز اهمیت است؛ مسئله اول توان تصمیم گیری آمریکا برای حمله به مقاومت پس از شهادت سرداران شهید قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس است. این موضوع از این جهت حائز اهمیت است که پنتاگون تصمیمی برای درگیری مجدد با مقاومت نداشت و میداند دیگر خط قرمزی برای مقاومت در واکنش به حملات مستقیم وجود ندارد. حملاتی که مستقیما از سوی آمریکا علیه اهداف آنها طراحی شود و مسئولیتش را رئیس دولت آمریکا برعهده بگیرد. مسئله دوم واکنش مقاومت است. مقاومت به طور حتم واکنش نشان خواهد داد اما این واکنش چیست و چه ابعادی دارد؟ پیچیدگی تصمیم گیری در محور مقاومت در یک سال اخیر به حدی بوده که ابعاد واکنش، اصل واکنش و چگونگی واکنش مبهم است. آیا مقاومت مستقیم واکنش نشان خواهد داد یا واکنش به صورت نیابتی و در یک جغرافیای دیگر است؛ همه ی این موارد گواه این ادعاست که مسئله ی حمله روز گذشته دارای پیامدهای مهمی است که نمی توان به این راحتی به آن پرداخت یا از کنار آن گذشت. شیوه اطلاع رسانی در درون جبهه ی مقاومت هم میتواند بخشی از این تصمیم گیری را مشخص کند. در چنین شرایطی ابعاد تحلیل حمله ی دیشب دارای پیام های زیر است:

1/ امریکا هر نوع حمله ی نظامی که در آن جان اتباعش تهدید شوند را بی واکنش نمی گذارد. از طرفی مقاومت اسلامی در عراق نیز از هر حمله به صورت کورکورانه به اهداف آمریکا که موجب نا امنی عراق می شود ابراز برائت کرد. در کنار آن تهران مدت هاست حرف از انتقام می زند و آن را اخراج آمریکایی ها تفسیر میکند. حمله ی دیشب نشان داد پنتاگون مایل نیست تحت هیچ شرایطی به این راحتی از منطقه خارج شود و برای آن حاضر است مبارزه کند. سیاستی که ترامپ ریل گذاری کرد، بایدن به آن پیوست و قطار را در همین مسیر نگه داشته است.

2/ وضعیت سیاسی منطقه به نفع مقاومت نیست کما اینکه به ضرر آن هم نیست. در لبنان سعد الحریری به کرسی ریاست رسیده و در عراق الکاظمی به سمت آمریکایی ها غلتیده است؛ هرچه هست نتایج انتخابات 2018 در عراق و لبنان که به نفع مقاومت تمام شد با یک شبه کودتای سیاسی به سمت آمریکایی ها تغییر مواضع پیدا نمود. نباید فراموش کرد عملیات علیه آمریکا چه مستقیم و چه غیر مستقیم نیازمند حمایت سیاسی است و تنها سرزمینی که برای این حملات باقی می ماند، سوریه است. در چنین شرایطی آمریکایی ها بایستی تصمیم بگیرند واکنش ایران را چگونه هضم کنند. آنها در سوریه به واکنش مقاومت، واکنش نشان می دهند و درگیر یک جنگ سرزمینی خواهند شد و یا کوتاه آمده و از کنار آن عبور میکنند؛ در هر دو صورت پیامدهای نبرد پیچیده است. از نظر تاریخی آمریکایی ها در صورتی که واکنش متوازن و همتراز ببیند به طور حتم سکوت خواهند کرد، واکنشی که با تبلیغات و اطلاع رسانی رسمی همراه باشد.

3/ آمریکایی ها ادعا کردند مواضع گروه هایی را هدف قرار دادند که در عراق به آنها حمله کردند، این در حالی است که سکوت رسانه های مقاومت بر آن صحه گذاشته و تبلیغات رسانه ای را به نفع کاخ سفید تمام میکند. متاسفانه در ماه های اخیر این موضوع به چالش جدی برای مقاومت تبدیل شده و ضعف اطلاع رسانی و موضع گیری به چشم می آید. بیش از 9 سال از تشکیل اتحاد مقاومت درایران، عراق، سوریه و لبنان می گذرد اما اتاق مشترک عملیاتی این ائتلاف هنوز سخنگوی رسمی ندارد و مشخص نیست مواضع نظامی و امنیتی این ائتلاف را چه کسی قرار است اتخاذ کند.

بنا بر بررسی های صورت گرفته برای مقابله با سیاست های آمریکا بایستی چند نکته را لحاظ کرد. در گام اول هر نوع ارتباط گروه های مقاومت در سوریه با گروه های عمل کنده در عراق بایستی رد شود. این موضوع بایستی به صورت رسمی باشد و در آن مقاومت اقدام آمریکا را از نظر حقوق سرزمین ها و نقض حاکمیت در دمشق مورد بازخواست بین المللی قرار گیرند. در کنار آن حق واکنش از سوی مقاومت در سوریه لحاظ گردد و دمشق نسبت به این اقدام واکنش نشان دهند. آمریکا بدون واکنش، آمریکای هار است و می تواند باز حملاتی شبیه بغداد 2020 را تکرار کند. فراموش نشود واکنش آمریکا به نیروهای مقاومت در قبال حملات k1 بی جواب ماند و نتیجه اش چیزی جز شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس در بغداد نبود. اگر این حملات نیز بی واکنش باشد به طور حتم شاهد تکرار خطاهای راهبردی آمریکا در منطقه به طور تکراری خواهیم بود و هزینه های اجتماعی و بازدارندگی مقاومت را کاهش می دهد.


مرتبط ها
ارسال نظر
chapta
حداکثر تعداد کاراکتر نظر 200 ميياشد .
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.

جریان صدر چگونه جریانی است؟

ابعاد تشکیل اتاق عملیاتی در کرانه ی باختری

اسرائیل دنبال جنگ یا تخلیه فشار

چالش های پیش روی وزارت خارجه ی دولت سیزدهم در منطقه غرب آسیا

یمنی ها و عملیات های آفندی

عراق نا امن با امنیتی ترین نخست وزیر

کپی بایدن از سیاست ترامپ

انسداد در لبنان، بحران در عراق

اردوغان و خواب مجدد برای شمال سوریه و عراق

ابعاد سفر مخفیانه ی پوتین به سوریه چه بود

پاسخ ایران به یک ترور چگونه است؟

آیا داعش در افغانستان زنده می ماند؟

عملیات تروریستی دانشگاه کابل کار کیست؟

ترامپ و انتخابات؛ کارزار فشار حداکثری یا چانه زنی منطقه ای

کریمی: کار فرهنگی یک تخصص است

آیا صهیونیست ها ایران را محاصره می کنند؟

اسد و چرایی انتخاب کابینه ی جدید

ماجرای لبنان، انفجار با تبعات بسیار زیاد

سازوکار عملیاتی جدید داعش

الکاظمی و موج جدید دستگیری های داعش

ماجرای یک نخست وزیر

سهم مدعیان قدرت در آینده دولت افغانستان

آینده یمن؛ از میدان مقاومت تا میز مذاکره!

پس از خروج آمریکا

سناریوهای آمریکا در عراق چیست؟

آیا اردوغان معادلات شمال سوریه را برد؟

فراتحلیلی بر سه سخنرانی اخیر دبیرکل حزب الله لبنان

آیا کشتی ساعر به خلیج فارس می آید؟

توان بازدارندگی ایران در برابر ائتلاف آمریکا چیست؟

بازی جدید امارات در خلیج فارس و دریای عمان

بازی جدید واشنگتن در بغداد

چالش های پیش روی سنتکام در منطقه

موشک های غزه و هدف های کور تل آویو

ناآرامی الجزایر و چند نکته مهم

چالش های انقلاب در بحرین

چالش های پیش روی منطقه در نگاه محور مقاومت

تغییرات در کابینه عربستان برای فرار از شکست خاشقجی

سفیر دبیر شورای امنیت به افغانستان؛ چند نکته مهم

تغییر ساختار دستگاه اطلاعاتی عربستان

روی آوردن آمریکا به جنگ شناختی

پیامدهای حضور مثلث جنگ طلب‌ها در کابینه ترامپ

تشکیل اتحادیه دریای سرخ، فرار از تنگای ژئوپلتیک

تنش در انتخابات پارلمان افغانستان

پاکستان، بازیگر جدید یمن

افزایش تنش میان ترکیه و آمریکا در سوریه

آیا اردن اولین کشور عربی است که به سمت سوریه می رود

شکایت از ولیعهد ابو ظبی در فرانسه

ابی زید، سفیر جدید آمریکا در عربستان

سفر مهم معاون وزیر خارجه آمریکا به پاکستان

تنش در کابینه تونس

چرخش سودان به سمت ترکیه

سد مقابله با داعش در افغانستان شکست؟

ضرورت استفاده از ظرفیت اجلاسیه دی 8

استعفای مقامات سازمان ملل در امور سوریه

فرآیند رو به رشد دموکراسی در انتخابات اخیر عراق

خط تماس، بازی جدید آمریکایی ها با ایران

افزایش عملیات نظامی آمریکا در افغانستان

سه گزینه جدی ریاست جمهوری عراق

تحویل سامانه دفاعی اس 300 به سوریه

حضور مقام بلند پایه ناتو به عنوان نماینده سازمان ملل در عراق

دوحه در برابر یک تصمیم سخت

افغانستان نا امن تر

روی آوردن دولت ترکیه به شرق

باز بودن دست دولت سوریه در برخورد با گروه های تروریستی

آشتی ملی با فرمان قاهره

سفر وزیر خارجه عمان به اسرائیل

دستاوردهای سفر سردار سرلشگر باقری به پاکستان

چند نکته مهم پیرامون شهادت رئیس جمهوری یمن

عربستان و سناریوی ضد ایرانی در عراق

پایان اشغالگری دائم بر جولان

مهره چینی اردوغان

شمال ایران، تهدید جدید برای تهران

آذربایجان مقصد اولین سفر اردوغان

تنش میان دوستوم و اشرف غنی

درگیری واشنگتن - دمشق

مذاکرات میان کابل - اسلام آباد برای صلح در افغانستان

سفر نخست وزیر اسرائیل به پایتخت یک کشور عربی

آینده سوریه در نشست ژنو

ماندن یا نماندن اردوغان

تکذیب خروج ایران از سوریه توسط مقامات سوری