با بررسی سیاست خارجی چین در قبال  کشورهای مختلف به پیچیدگی ظریفی در این زمینه برخورد می کنیم. چین کشوری بزرگ و قدرتمند است که کمتر  از دو دهه به رشد اقتصادی چشمگیری دست یافته است. این کشور با استفاده از یک مدل اقتصادی قوی و نیروی کار ارزان که نشات  گرفته از جمعیت آن است.  تهدید داشتن جمعیت بسیار را به فرصت تبدیل کرده است و به یکی از قدرتمندترین کشورها  در عرصه اقتصادی تبدیل شده است و اکثر بازارهای جهانی را اشغال کرده است.

حضور سرمایه گذاران چینی در نقاط مختلف جهان و شناسایی ظرفیت ها و پتانسیل های کشور ها واقدام متناسب  با  موقعیت ها سیاست اقتصادی چین را به یک سیاست اقتصادی پویا تبدیل کرده است به طوری که در حال حاضر این کشور به عنوان بزرگترین رقیب آمریکا در عرصه جهانی شناخته می شود .

رشد اقتصاد چین  موجب افزایش نفوذ اقتصادی آن در سایر کشور ها شده است  که  این سیاست  در راستای هدف اصلی چین یعنی تبدیل شدن به یک ابر قدرت جهانی است .همچنین  ارتباط تنگاتنگی میان منافع اقتصادی و جهت گیری های سیاسی این کشور وجود دارد .به طوری که در بسیاری موارد شاهد هستیم که عملکرد و موضع گیری در قبال تحولات جهانی را متناسب با منافع اقتصادی خود تنظیم می کند.

 افزایش نفوذ اقتصادی چین موجب افزایش قدرت سیاسی آن هم  شده است  در یک  دهه گذشته  شاهد افزایش  نقش  چین در بعضی از مسائل بین المللی هستیم  برای مثال مخالفت ضمنی چین با حمله به لیبی در سال 2012، مشارکت در فرآیند صلح خاورمیانه، مداخله فعال در برنامه هسته ای ایران و ممانعت از تلاش غرب برای حمله به سوریه از جمله مواردی که نشان از فعالیت چین در حوزه های سیاسی بین المللی دارد.

البته در این میان ذکر این نکته ضروری است که در مورد نقش فعال و گسترده ای چین در بحران سوریه علاوه بر منافع اقتصادی باید بر منافع  سیاسی تاکید بیشتری کرد  ومی توان گفت که پکن به این دلیل در مسئله سوریه روبروی غرب ایستادگی کرده است که مانع از برهم زدن توازن قوا  در منطقه غرب آسیا  شود .و بیم آن را دارد که  معادلات اقتصادی در این منطقه با برهم خوردن توازن منطقه ای به نفع آمریکا متمایل شود .

خاورمیانه عرصه ی ظهور قدرت های بزرگ برای قدرت نمایی است و چین به عنوان کشوری که قدرت آن رو به افزایش است به این فضا برای قدر تنمایی  خود نیازمند است .

با بررسی حضور چین در غرب آسیا باید به این نکته اشاره کرد که مهمترین مزیتی که این منطقه برای چین دارد تولید انرژی است، 60 درصد نفت جهان در خاورمیانه تولید می شود و چین به عنوان کشوری که در حال رشد اقتصادی فزاینده است به شدت محتاج تامین انرژی است . پس چین با ید متناسب با ارتباطات و مسائل  پیچیده ای این منطقه ای بحران زده و پر اهمیت  سیاست های متناسبی را در پیش گیرد  تا بتواند با تمام کشور های این منطقه همکاری کند .

در طی این سالیان چین سعی داشته است با ابزارهای اقتصادی و سرمایه گذاری های گسترده در کشور های مختلف نفوذ کند .

و همانطور که شاهد آن هستیم عملکرد چین در قبال بحران های منطقه بسیار آرام و روان بوده است به طوری که تمام جوانب را در برخورد با کشور های مختلف می سنجد که مبادا واکنش تندی از گرو های مختلف نسبت به خود دریافت کند .البته در این راستا از ظرفیت های منطقه ای و بحران های آن بیشتر ین بهره برداری را می کند مانند برقراری روابط گسترده با ایران در زمان تحریم .

چین برای حضور در بازارهای پرسود غرب آسیا ، استفاده از منابع گسترده ای انرژی ، نفوذ ژئو پلیتیکی وسیاسی ،افزایش حوضه ای نفوذ خود در این منطقه نیازمند به کار گیری سیاست منعطف و محافظه کارانه با احترام به حاکمیت کشور ها دارد .

 چین با استفاده از یک سیاست هوشمندانه روابط گسترده ای با طرفهای رقیب در غرب آسیا بر قرار کرده است و با بررسی این روابط می توانیم  تصویر روشنی از سیاست چین دریافت کنیم .چین با اسرائیل روابط اقتصادی خوبی دارد به طوری که این رژیم عضو بانک چینی شده است وروابط  گسترد ه ای در زمینه ی تجارت وتولید تسلیحات نظامی با چین دارد ، از سوی دیگر همکاری های اقتصادی چین با ایران بسیار گسترده است و می توان گفت که چین جزو مهمترین کشور های بود که در دوران تحریم با ایران روابط گسترده ای اقتصادی داشت در مقابل هم می توان دید که مهمترین شریک نفتی چین در غرب آسیا عربستان است و همکاری های گسترده ای این دو کشور در زمینه انرژی وسرمایه گذاری در بخش های زیربنایی و اقتصاد عربستان هم موجب شده است که چین به عنوان مهمترین شریک تجاری آن  شناخته شود .

چین توانسته است با اکثر کشور های خاورمیانه متناسب با اولویت های اقتصادی و سیاسی شان ارتباط  داشته باشد . این کشور برای رسیدن به جایگاه اول اقتصادی نیازمند انرژی و گسترش نفوذ  خود در این منطقه است و پیشبینی می شود که نقش چین در سیاست های غرب آسیا رو به افزایش باشد.