در شرایطی به انتخابات عراق نزدیک می شویم که گروه هایی در عراق انتخابات را تحریم کردند. بعضی از احزاب سیاسی و علمای آن با تحریم انتخابات، مردم را به عدم حضور در آن تشویق نمودند. افرادی چون الخالصی و شیخ فاضل المالکی نسبت به حضور در انتخابات عراق حکم صادر کردند. هرچند نفوذ علما و رهبران دینی در عراق در پرونده های سیاسی و حزبی بسیاری ضعیف است اما تحریم انتخابات در هر دوره چالش ساز بوده است.
بافت عشیره ای عراق موجب شده تا این اقوام و عشایر باشند که نسبت به حضور در انتخابات تصمیم گیری کنند. سهم قدرت، منافع عشیره ای و حزبی و درگیر شدن در آینده سیاسی عراق مهمترین عامل مشارکت مدنی در انتخابات 2018 است. بسیاری با ادعای ضرورت مشروعیت زدایی از انتخابات 2018 تحریم انتخابات را دستور کار قرار دارند و مدعی هستند با عدم شرکت در انتخابات می بایست مشروعیت مردمی را کاهش دهیم. نقش بحران های اقتصادی و مفاسد اجتماعی در برانگیختن بخشی از جامعه بی تاثیر نیست و بسیاری به بهانه عدم عزم جدی مبارزه با فساد در عراق بر آن هستند نسبت به حضور مردم در انتخابات 2018 فضا سازی کنند.
البته نباید فراموش کرد بافت عشیره ای عراق هرگاه با منافع عامه از سوی علما و رهبران دینی همراه بوده، موثر واقع شده است. و منافع ملی و عامه تنها وسیله نزدیکی عشایر و رهبران دینی است. مبارزه با داعش و همراهی با آن نمونه ای از تاثیر گذاری بافت عشیره ای با رهبران دینی در یک هدف واحد هستند.
البته تحریم ها چندان موثر نیست و هرگاه عشایر به این نتیجه برسند باید در انتخابات شرکت کنند، نتایج انتخابات به نفع احزاب سیاسی رقم میخورد. مهم جایگاه احزاب سیاسی برای مشارک گرفتن از این عشایر و دریگر ساختن آنها در قدرت است.
سید روح الله حسینی
همکار پژوهشی اندیشکده
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.